(1788–1824), angielski poeta, jeden z czołowych twórców euro­pejskiego romantyzmu. Sławę przyniosło mu wydanie I i II pieśni Wędrówek Childe Harolda (1812, pieśni III i IV powstały w latach 1816–1818, wyd. pol. 1857), a następnie powieści poetyckich, m. in. Giaur (1813), Korsarz (1814). Bojkot opinii arystokratycz­nej z powodu radykalizmu jego poglądów i osobista tragedia separacji małżeńskiej w atmosferze skandalu towarzyskiego (ujawnienie jego homoseksualizmu) zmusiły Byrona do opuszczenia kraju w 1816 r. Na obczyźnie powstały dalsze powieści poe­tyckie (Więzień Czyllonu 1816, wyd. pol. 1829), dramaty filozoficzne (Manfred 1817, wyd. pol. 1835, Kain 1821, wyd. pol. 1842), liryki i poematy, m. in. poemat dygresyjny Don Juan (1819–1824). Zmarł w Grecji. (Ewa Głębicka)