„Wart Pac pałaca, a pałac Paca” – przysłowie notowane Nowej księdze przysłów i wyrażeń przysłowiowych polskich, w oparciu o dzieło S. Adalberga oprac. zesp. red. pod kier. J. Krzyżanowskiego, t. 2, Warszawa 1970, s. 760. Odnosi się do sytuacji, kiedy dwie oceniane krytycznie osoby są do siebie podobne, podobnie też się zachowują, a w konsekwencji zasługują na to, by spotkać się ze sobą w niekomfortowej sytuacji. Historycznie przysłowie odwołuje się do wypowiedzi Ludwika Michała Paca, właściciela pałacu zbudowanego w latach 1822–1823 w Dowspudzie na Suwalszczyźnie. W celu wykończenia budowli w stylu późnego angielskiego gotyku Pac sprowadził z Włoch specjalistów, m.in. Henryka Marconiego. Jedni mówili o tym budynku z podziwem, inni z przekąsem. Przypuszcza się także, że powiedzenie może być starsze i odnosić się do pałacu w Jeźnie koło Kowna oraz do innego Paca.